16 dniowa kampania „Biała wstążka”
Kampania „Biała wstążka” to największa na świecie kampania przeciwko przemocy wobec kobiet zainicjowana i organizowana przez mężczyzn. Adresatami przesłania „Białej wstążki” są również mężczyźni. Kampania „Biała wstążka” przeprowadzana jest jednocześnie w blisko 60 krajach świata, w tym również w Polsce.
Idea wywodzi się z Kanady, gdzie to 6 grudnia 1989 roku na Politechnice w Montrealu doszło do zamachu, w których zostało zamordowanych 14 kobiet. Wśród nich była wrocławianka Pani Barbara Klucznik-Widajewicz. Zamachowiec popełniając zbrodnię kierował się przekonaniem, że kobiety, poprzez to, że się kształcą, są aktywne w życiu społecznym zagrażają porządkowi świata. Uważał, że ruchy feministyczne zrujnowały jego życie, obwiniał kobiety za to, że nie ukończył studiów technicznych ponieważ kobiety zajęły jego miejsce na uczelni. W 1991 r. Kanadyjczycy włączyli się aktywnie w przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet inicjując tym samym trwającą już blisko 30 lat kampanię Białej Wstążki. W ciągu sześciu tygodni ponad 100 000 mężczyzn zadeklarowało wówczas, poprzez założenie białej wstążki fakt, iż nigdy nie będą sprawcami i będą przeciwstawiać się wszelkim formom przemocy wobec kobiet.
Kampania odbywa się w ramach 16 Światowych Dni Przeciwko Przemocy. Rozpoczyna się 25 listopada w Międzynarodowym Dniu Przeciw Przemocy Wobec Kobiet upamiętniającym zamordowanie w 1960 r. sióstr Mirabal – działaczek na rzecz praw człowieka w Republice Dominikany. Koniec kampanii „Białej wstążki” przypada 10 grudnia w Międzynarodowym Dniu Praw Człowieka i podkreśla, że przemoc wobec kobiet jest łamaniem podstawowych praw człowieka.
Noszenie białej wstążki jest symbolem sprzeciwu wobec przemocy stosowanej przez mężczyzn wobec kobiet, a także osobistym zobowiązaniem noszącego ją mężczyzny, że nigdy nie będzie stosować, akceptować lub milczeć na temat przemocy wobec kobiet.
10 rzeczy, które mogą zrobić mężczyźni, by przeciwdziałać przemocy wobec kobiet wg Jacksona Katza, jednego z najbardziej znanych aktywistów walczących z przemocą mężczyzn wobec kobiet, w tym z przemocą domową i przemocą seksualną, taką jak gwałt czy molestowanie seksualne.
1. Traktuj przemoc ze względu na płeć jako kwestię dotykającą mężczyzn w różnym wieku i o różnym statusie socjoekonomicznym oraz zobacz ich nie tylko jako potencjalnych sprawców, ale również jako tych, którzy mogą takim zdarzeniom przeciwdziałać.
2. W sytuacji, gdy brat, przyjaciel, kolega z klasy czy z pracy stosuje przemoc wobec swojej partnerki, czy wobec jakiejkolwiek innej kobiety, nie odwracaj głowy. Jeśli nie czujesz się dobrze z taką sytuacją, spróbuj porozmawiać z nim. Nie pozostań obojętnym!
3. Miej odwagę do spoglądania w głąb siebie. Zwracaj uwagę na sytuacje, w których to, co robisz lub mówisz, rani kogoś innego. Próbuj zrozumieć, w jaki sposób twoje zachowania mogą nieść ze sobą treści seksistowskie czy przemocowe. I pracuj nad tym, by je zmieniać.
4. Jeśli podejrzewasz, że bliska ci kobieta doświadczyła przemocy, zapytaj, czy możesz jej pomóc.
5. Jeśli kiedykolwiek wykazywałeś wobec kobiet zachowania przemocowe, poszukaj profesjonalnej pomocy.
6. Bądź sojusznikiem kobiet, które swoimi działaniami przyczyniają się do zwalczania wszelkich form przemocy ze względu na płeć.
7. Zwracaj uwagę na homofobiczne zachowania lub komentarze. Protestuj, gdy jesteś ich świadkiem.
8. Bierz udział w zajęciach, oglądaj filmy, czytaj artykuły dotyczące nierówności kobiet i mężczyzn, męskości i przemocy ze względu na płeć. Edukuj siebie i innych na temat sił społecznych, które oddziałują i podsycają konflikty pomiędzy mężczyznami a kobietami.
9. Protestuj przeciwko traktowaniu kobiet jako obiektów seksualnych, jak ma to miejsce w reklamach lub programach telewizyjnych.
10. Jeśli masz taką możliwość, przekazuj młodym mężczyznom wiedzę jak „być męskim” bez używania przemocy. Sam bądź takim przykładem.