„Refleksje” Hector Berumen

Naucz swoje córki, że powrót do domu po nieudanym małżeństwie jest lepszy niż powolna podróż w stronę traumy lub trumny.

Naucz córki, że rozstania to nie porażki.

Zakończenie związku może oznaczać rozpoczęcie nowego życia, a wyjście z błędnego koła i martwego związku jest zwycięstwem serca.

Naucz je, że przerwanie toksycznej więzi emocjonalnej jest aktem miłości własnej.

Niech wasze córki, siostry, matki, ciotki, siostrzenice i wszyscy przyjaciele wiedzą, że mają przed sobą życie.

Że blasku w ich duszy nikt nie zatrzyma.

Że nic nie jest stracone, gdy broni się godności osobistej.

Że piękno patrzenia w przyszłość polega na zauważaniu cennych rzeczy, których nie mogliśmy wcześniej zobaczyć.

Że tylko kiedy się poruszamy, słyszymy dźwięk opadających łańcuchów i kajdan.

Daj im znać, że zawsze będą miały Twoje bezwarunkowe wsparcie.

Że niezależnie od miejsca, czasu czy intensywności konfliktu, drzwi do domu będą zawsze otwarte.

Powiedz im, że mogą przyjść i wtulić się w twoje ramiona tyle razy, ile będą potrzebować.

Odległość nie stanowi problemu, gdy łączy was miłość.

Abyście całe życie przy nich byli, nie po to, by osądzać czy obwiniać, ale by rozumieć, słuchać, doradzać i kochać.

Powiedz im, aby wróciły do domu jako wojowniczki, odważne, godne, niezwyciężone i silne.

Że kobieta próbująca odzyskać pewność siebie, siłę czy poczucie własnej wartości jest osobą, która zasługuje na wszystko co dla niej najlepsze i jest inspiracją dla kogoś, kto ma podjąć podobną decyzję – decyzję o przejęciu władzy nad swoim umysłem, ciałem i życiem.

Powiedz im, jak ważna jest miłość własna, że ​​wewnętrzny spokój nie podlega negocjacjom, że zasady i ideały nie są na sprzedaż.

Że liczy się jakość związku a nie jego stałość połączona z samotnością.

Że nie wolno zamykać oczu przy pierwszych oznakach lekceważenia.

Że nigdy nie powinna pozwolić, by ktokolwiek powstrzymał jej marzenia, że ​​jej skrzydła są warte o wiele więcej niż status społeczny czy wielkość wypłaty.

Powiedz kobietom, które kochasz, że mają swój głos, że mogą same decydować o sobie, że mają imię i nazwisko, że mają dużą rodzinę, która nigdy się od nich nie odwróci, że mają dom, do którego mogą wrócić.

Że nie urodziły się na śmietniku by zadowalać się resztkami czułości, bezpieczeństwa czy bliskości.

Niech nie zadowalają się byle czym bo warte są najlepszego.

Naucz je, że pierwszą rzeczą, którą powinny umieć jest miłość własna.

~Hector Berumen „Refleksje”